Instalacja sterownika centralnego zamka na pilota

Witam. Pokażę wam jak sobie poradziłem z instalacją sterownika do centralnego zamka.
Wcześniej miałem tylko centralny zamek na kluczyk. Więc teraz postanowiłem zmontować piloty.

Dostałem pod choinkę sterownik centralnego zamka Master Car ZX 700. Koszt około 70 zł
Instalowałem w moim samochodzie Toyota Celica VI. Więc u was może znajdować się w innym miejscu pudełko od zamka centralnego.

A wszystko zrobiłem tak:

1. Znalazłem pudełeczko (skrzyneczkę) zamka centralnego , która znajduje się po prawej stronie pod kierownicą. Zlokalizowałem ją poprzez nasłuchiwanie pstryknięć gdy zamykam i otwieram drzwi.

2. Od sterownika czarny kabel zlutowałem z pomarańczowym oraz pomarańczowo-czarnym oraz wszystkie te kable podłączyłem do masy (minusa) karoserii.

3. Znalazłem (dzięki miernikowi) w kostce przy skrzynce zamka centralnego zasilanie + 12V. Podpiąłem tam czerwony kabel ze sterownika. Nie ucinałem żadnych kabelków, tylko we wtyczce z drugiej strony wbiłem miedziany drucik i drucik podłączyłem do kabelka czerwonego.

4. Znalazłem (dzięki miernikowi) w kostce przy skrzynce zamka centralnego sterowanie siłowników zamka centralnego. Miernik czarny do masy i czerwonym szukałem napięcia przy zamykaniu i otwieraniu zamka. Gdy zwierało wtedy wiadomo było który kabel jest do zamknięcia a który do otwierania.

5. Więc wbiłem od tyłu do wtyczki miedziane druciki tak jak to wcześniej było, i podłączyłem do białego koloru i biało-czarnego ze sterownika i zaizolowałem.

6. Niepotrzebne kabelki zwinąłem wraz z tymi używanymi, jak były za długie tak aby ich długość była optymalna.

7. Sterownik przykleiłem taśmą dwustronną dołączoną do zestawu do skrzynki centralnego zamka. Kabelki spięte gdzieś tam do środka włożyłem, a antenkę na zewnątrz

INSTRUKCJA NAPEŁNIANIA KARTRIDŻA KOLOROWEGO CL 38. CL 41. CL 51. CI511. CI513. CL 541. CL 541XL

1.  Kartridż regenerujemy na papierowej bibule umożliwiającej wchłonięcie atramentu w wyniku ewentualnego jego wycieku.

2.  Zakładamy rękawiczki ochronne.

3.  Zdejmujemy nalepkę umieszczoną na górze wkładu.

4.  Bierzemy pustą strzykawkę i nakładamy na nią grubszą igłę (uwaga nie napełniamy strzykawki atramentem).

5.  Wykonujemy otwór przy pomocy ostrza igły w podanych miejscach na rysunku. Czynność wykonujemy ostrożnie i powoli - lekko dociskając strzykawkę z igłą do wkładu obracamy ją w kółko tak aby ostrze powoli cięło plastik(strzykawka wraz z nałożoną igłą służy nam za ręczną wiertarkę).

Uwaga! Nie rozwiercamy otworów. Grubsza Igła musi wchodzić na styk do wkładu.

Szczególną ostrożnością trzeba wykazać się przy wierceniu otworu w komorze czerwonej - igła nie może wpaść do środka wkładu gdyż grozi to jego uszkodzeniem, (max. 3 cm)

6.  Po wykonaniu wszystkich trzech otworów wymieniamy grubszą igłę na cieńszą igłę.

7.  Wlewamy tusz do poszczególnych komór zgodnie z rysunkiem. Czynność wykonujemy powoli.

A)  Kartridże CI38, CI41, CI51 - w przypadku kolorów żółtego i niebieskiego igłę wbijamy na głębokość 2cm, a w przypadku czerwonego na 3cm. Aplikujemy po 5 ml tuszu na każdy kolor.

B)              Kartridże CI511. CI513 - igłę wbijamy na głębokość od 1 cm do 1,5cm . Aplikujemy od 3ml do 4ml tuszu na każdy kolor.

C)  Kartridż CL 541 - igłę wbijamy na głębokość 2 cm . Aplikujemy od 3ml do 4ml tuszu na każdy kolor. Jeżeli tusz zaczyna wylewać się górą należy przerwać nalewanie - trudno przewidzieć ile tuszu zostało jeszcze w pojemniku

8.  Po nalaniu tuszu do wkładu bierzemy chusteczkę higieniczną i odbijamy na niej głowicę drukującą.

Na chusteczce powinny odbić się wyraźnie trzy kolorowe paski (żółty, czerwony, niebieski). Jeżeli z któregoś koloru zaczyna nadmiernie wyciekać tusz (rozlana plama) należy postawić wkład na chusteczce higienicznej aby troszeczkę ściekł lub należy odessać przez otwór wlewowy cieńszą igłą i strzykawką 1 ml tuszu Jeżeli uzyskaliśmy trzy wyraźne, kolorowe paski to wkładamy kartridż do drukarki i nastawiamy program czyszczący. Po przeczyszczeniu możemy puścić coś do druku.

Jeżeli pojawi się komunikat, że : - wkład był już używany to go ignorujemy,

- zainstalowano lub wymieniono kasetę z atramentem naciskamy ok Jeżeli drukarka miga w tym momencie na pomarańczowo to naciskamy klawisz wznowienia. @) Klawisz wznowienia w niektórych drukarkach, może być określony jako przycisk Zatrzymaj/Uruchom ponownie (Stop/Reset)

Niekiedy wymagane jest naciśniecie i przytrzymanie przycisku wznowienia od 5 do 30 sekund Jeżeli wyskakuje komunikat o błędnym wkładzie bądź nie drukują wszystkie dysze to wyciągamy wkład i przecieramy styki elektroniczne chusteczką higieniczną nasączoną alkoholem i ponownie instalujemy w drukarce.

W przypadku zaschniętego lub zapowietrzonego wkładu po zaaplikowaniu wkładu tuszem, nakładamy grubszą igłę i nabieramy do strzykawki 1ml tuszu z drukiem, którego mamy problem- patrz odbicie pasków na chusteczce higienicznej. Wkładamy na ścisk igłę do danego koloru :

- w przypadku kartridży CI38, CI41, CI51, CL 541 na głębokość 2cm,

-w przypadku kartridży CI511, CI513 na głębokość 1,5cm

Odwracamy pionowo wkład (wkład mamy na górze tak, że widzimy dysze drukujące, strzykawkę mamy na dole i energicznie wstrzykujemy tusz). Jeżeli widzimy, że tusz nie wypływa przez głowicę drukującą czynność powtarzamy aplikując kolejny 1ml tuszu.

Jeżeli z dysz zaczyna wylewać się tusz to lekko wysuwamy igłę tak aby była wbita na głębokość 1cm i odsysamy 0,5ml tuszu.Trzeba uważać aby przy wyjmowaniu grubszej igły z wkładu tusz nie wystrzelił budząc nas-trzeba zlikwidować zbędne ciśnienie we wkładzie. Stąd czynność odsysania tuszu.

 UWAGA! Powyższy sposób regeneracji oraz jakość naszego tuszu zapewnia Państwu to iż nie musiciestosować odsysaczy, płynów czyszczących oraz niepotrzebne jest otwieranie wieka wkładu. Sam tusz ma właściwości rozpuszczające stary zaschnięty atrament. Jeżeli wkład jest mocno zaschnięty należynapełnić kartridż i po upływie 24 godzin przystąpić do procedury odtykania zaschniętego wkładu.Zestaw regeneracyjny nie gwarantuje w 100% dobrego działania wkładu. Jest to zależne od wielu czynników związanych z samym zużytym wkładem. Regenerację powinny wykonywać osoby dorosłe ze względu na obecność w zestawie przedmiotów ostrych. Chronić przed dziećmi.

INSTRUKCJA NAPEŁNIANIA KARTRIDŻA CZARNEGO PG 37. PG 40. PG 50. PG 510. PG 512. PG 540. PG 540XL

INSTRUKCJA NAPEŁNIANIA KARTRIDŻA CZARNEGO

PG 37. PG 40. PG 50. PG 510. PG 512. PG 540. PG 540XL

1.  Kartridż regenerujemy na papierowej bibule umożliwiającej wchłonięcie atramentu w wyniku ewentualnego jego wycieku.

2.  Zakładamy rękawiczki ochronne.

3.  Zdejmujemy nalepkę umieszczoną na górze wkładu.

4.  Bierzemy pustą strzykawkę i nakładamy na nią grubszą igłę (uwaga nie napełniamy strzykawki atramentem).

5.  Wykonujemy otwór przy pomocy ostrza igły w podanym miejscu na rysunku. Czynność wykonujemy ostrożnie i powoli - lekko dociskając strzykawkę z igłą do wkładu obracamy ją w kółko tak aby ostrze powoli cięło plastik(strzykawka wraz z nałożoną igłą służy nam za ręczną wiertarkę).

Uwaga! Nie rozwiercamy otworu. Grubsza igła musi wchodzić na styk do wkładu.

6.  Po wykonaniu otworu wymieniamy grubszą igłę na cieńszą igłę.

7.  A) W przypadku wkładów PG 37,40,50, 540 wbijamy igłę na głębokość 2 cm. Wlewamy 14 ml tuszu

czarnego. Czynność wykonujemy powoli.

B) W przypadku wkładów PG 510, PG 512 wbijamy igłę na głębokość około 1cm i wlewamy w przybliżeniu od 8 do 9ml tuszu czarnego. Czynność wykonujemy powoli.

Jeżeli tusz zaczyna wylewać się górą należy przerwać nalewanie - trudno przewidzieć ile tuszu zostało jeszcze w pojemniku

8.  Po nalaniu tuszu do wkładu bierzemy chusteczkę higieniczną i odbijamy na niej głowicę drukującą.

Na chusteczce powinien odbić się wyraźnie czarny prostokąt. Jeżeli jest rozlana plama i z wkładu zaczyna nadmiernie wyciekać tusz należy postawić wkład na chusteczce higienicznej aby troszeczkę ściekł lub należy odessać przez otwór wlewowy cieńszą igłą i strzykawką 1 ml tuszu.

Jeżeli uzyskaliśmy czarny równy prostokąt to wkładamy kartridż do drukarki i nastawiamy program czyszczący. Po przeczyszczeniu możemy coś wydrukować.

Jeżeli pojawi się komunikat, że : - wkład był już używany to go ignorujemy,

- zainstalowano lub wymieniono kasetę z atramentem naciskamy ok

Jeżeli drukarka miga w tym momencie na pomarańczowo to naciskamy klawisz wznowienia.(^ Klawisz wznowienia w niektórych drukarkach, może być określony jako przycisk Zatrzymaj/Uruchom ponownie (Stop/Reset)

Niekiedy wymagane jest naciśniecie i przytrzymanie przycisku wznowienia od 5 do 30 sekund Jeżeli wyskakuje komunikat o błędnym wkładzie bądź nie drukują wszystkie dysze to wyciągamy wkład i przecieramy styki elektroniczne chusteczką higieniczną nasączoną alkoholem i ponownie instalujemy w drukarce.

W przypadku zaschniętego lub zapowietrzonego wkładu po zaaplikowaniu wkładu tuszem, nakładamy grubszą igłę i nabieramy do strzykawki 1ml tuszu czarnego.

Wkładamy na ścisk igłę do otworu wlewowego na głębokość 2 cm.

Odwracamy pionowo wkład (wkład mamy na górze tak, że widzimy dysze drukujące, strzykawkę mamy na dole i energicznie wstrzykujemy tusz). Jeżeli widzimy, że tusz nie wypływa przez głowicę drukującą czynność powtarzamy aplikując kolejny 1ml tuszu.

Jeżeli z dysz zaczyna wylewać się tusz to lekko wysuwamy igłę tak aby była wbita na głębokość 1cm i odsysamy 0,5ml tuszu.Trzeba uważać aby przy wyjmowaniu grubszej igły z wkładu tusz nie wystrzelił budząc nas-trzeba zlikwidować zbędne ciśnienie we wkładzie. Stąd czynność odsysania tuszu. PRZYKŁADOWE WIDOKI WKŁADU Z GÓRY

UWAGA! Powyższy sposób regeneracji oraz jakość naszego tuszu zapewnia Państwu to iż nie musicie stosować odsysaczy, płynów czyszczących oraz niepotrzebne jest otwieranie wieka wkładu. Sam tusz ma właściwości rozpuszczające stary zaschnięty atrament. Jeżeli wkład jest mocno zaschnięty należy napełnić kartridż i po upływie 24 godzin przystąpić do procedury odtykania zaschniętego wkładu. Zestaw regeneracyjny nie gwarantuje w 100% dobrego działania wkładu. Jest to zależne od wielu czynników związanych z samym zużytym wkładem. Regenerację powinny wykonywać osoby dorosłe ze względu na obecność w zestawie przedmiotów ostrych. Chronić przed dziećmi.

 

Czym jest Piwo i jak na nas działa pozytywnie?

Piwo- Najstarszy produkt najczęściej spożywany od pokoleń który jest spostrzegany jako napój alkoholowy oraz trzeci po wodzie i herbacie najbardziej popularny napój na swiecie. W znaczeniu ogólnym ten alkohol jest pozyskiwany dzięki wyniku enzymatycznej hydrolizy skrobi i bialek zawartych w ziarnach zbóż i poddawany jest wtedy porcesowi fermentacji alkoholowej.W wężyszym znaczeniu pod pojęciem piwa rozumie się napój zawierający alkohol i dwutlenek węgla otrzymywany w wyniku fermentacji alkoholowej wody,słodu i chmielu przy użyciu wyselekcjonowanych szczepów drodży,

Piwo jest dobre na nerki
To prawda. Jednak tylko na zdrowe gdyż pomaga w ich oczyszczaniu. Moczopędne właściwości piwa sprawiają, że częściej chodzimy do ubikacji i tym samym wypłukujemy nerki ze szkodliwych substancji.

Piwo wzmacnia włosy i zwalcza trądzik
Prawa z tym zastrzeżeniem, że trzeba je wtedy stosować zewnętrznie a nie doustnie :) Dzieje się tak dzięki witaminie B, której jest dość sporo w każdym piwie.

Piwo służy naszym kościom
Regularne picie piwa sprawia, że stajesz się twardzielem. Przynajmniej, jeżeli chodzi o kościec. Piwo zawiera duże ilości krzemu pochodzącego z łupinek ziaren jęczmienia, a ostatnie badania pokazują, że twardość kości jest bezpośrednio związana właśnie z przyjmowaniem tego minerału. Warto też pamiętać, że osteoporoza nie jest wyłącznie babską dolegliwością.

Piwo potrafi zapobiegać chorobie Alzheimera
Spożywanie do 6 piw tygodniowe zmniejsza prawdopodobieństwo wystąpienia Alzheimera aż o 56%. Jednak nie wolno przesadzać, gdy spożywanie 2 piw dziennie zwiększa szanse na zachorowanie o 22%

Piwo rozgrzewa
Fałsz. Piwo ja też żaden z alkoholi nie rozgrzewa. Wręcz przeciwnie, alkohol rozszerza naczynia krwionośne powoduje odczuwanie ciepła na skórze jednak w rezultacie ochładza organizm.

Rozcieńczenie Piwa zmniejsza działanie alkoholu
Fałsz. Ilość alkoholu w piwie się nie zmieni, zmieni się jedynie jego smak i kolor.

Prawda - piwo jest dobre po intensywnym wysiłku
Piwo jest izotoniczne, czyli wyrównuje ciśnienie międzykomórkowe, i hipotoniczne, a więc ułatwia organizmowi szybkie przyjmowanie substancji odżywczych. Intensywny trening to utrata 2 proc. wody z masy ciała i zwiększenie zapotrzebowania na minerały, witaminy i pierwiastki śladowe. Źródlana woda, magnez, potas, sód, fosfor, żelazo, wapń, glukoza, frutoza, sacharoza, białka i aminokwasy, witaminy A, E, B, C, B i PP - wszystkie te dobra (i jeszcze kilka innych) są zamknięte w jednym kuflu lub butelce. Procentami w takiej ilości nie masz się co specjalnie przejmować - jeżeli nie przyjechałeś samochodem, rzecz jasna - choć na pewno twoja wątroba głosowałaby za łykiem bezalkoholowego. Na szczęście, dzieci, ryby i wątroby, jak wiadomo, nie mają głosu.

Niektóre browary dodaja spirytus do piwa
Fałsz. Po pierwsze prawo zabrania dodawania alkoholu do piwa. Po drugie było by to nie opłacalne. W niektórych piwach faktycznie można wyczuć posmak alkoholu jednak jest to wywołane wysokim stopniem odfermentowania i użyciem cukru przy warzeniu aby zwiększyć moc piwa.

Piwo z zielonej butelki jest bardziej chmielowe
Fałsz. Jest zupełnie odwrotnie, a to głównie dlatego iż zielona butelka przepuszcza światło bardziej niż brązowa w wyniku czego światło źle wpływa na zawarte w chmielu związki izoalfakwasów. Które pod wpływem światła wytwarzają związek izopentenylomerkapta którego zapach opisywany jest jako zapach skunksa

Czym jest Imbir?

Imbir- co do dokładnego pochodzenia tej oto rośliny nie wiadomo lecz odznacza się wyjątkowymi właściwościami leczniczymi. Na terenie Europy Imbir pojawił się głównie dzięki Krzyżowcom,którzy tą roślinę sprowadzili z Ziemi Świętej.

Obecnie Imbir cieszy się ogromną popularnością praktycznie na całym świecie. Jeśli chodzi o kraje europejskie najwcześniej pojawił się w Anglii,gdzie miał za zadanie ochraniać tamtejszych ludzi przed morową zarazą. Anglicy poza tym do dnia dzisiejszego przepadają za napojami imbirowymi. Imbir nie tylko jest używany do herbat ale również do Piwa czy wina jako składnik między innymi do przyrządzania Grzańców.


Imbir niewątpliwie jest jedną z najstarszych roślin leczniczych.Roślina ta głównie jest używana jako przyprawa.Początkowo wykorzystywana  do leczenia schorzeń związanych z układem pokarmowym ale dzisiaj wiadomo już,że jego właściwości są znacznie bradziej cenne i mogą wspomagać leczeniu wielu innych dolegliwości.

Najważniejszą częścią imbiru jest kłącze,które tworzy charakterystyczne bulwiaste odcinki. Właśnie tam występują wyjątkowe olejki eteryczne,które nadają tej roślinie niezwykły aromat.

Imbir w dzisiejszych czasach jest bardzo szanowaną rośliną i już w epoce starożytnej była doceniana jako najlepszy środek przeciwko wielu chorobom.

Funkcje główne Imbiru :

+ W tradycji państw azjatyckich wykorzystywana jest jako afrodyzjak.

+ Właściwości imbiru są bardzo znane w przemyśle kosmetycznym- roślina ta jest ważnym elementem produktów modelująco-wyszczuplających wspomaga ponadto zwalczanie celulitu

+ Zwiększa ukrwienie mózgu przez co jest naturalnym do stosowania środków wspomagających pamięć oraz koncentracje.

+Jest bardzo często składnikiem leków przeciwreumatycznych oraz herbat łagodzących przeziębienie.

Czego nie należy łączyć ze sobą..?

Jak się okazuje, bardzo ważne jest w jaki sposób komponujemy poszczególne posiłki.
Niektóre połączenia mogą być bardzo niekorzystne, dlatego warto zapamiętać że tych produktów ze sobą łączyć nie warto!


1. Herbata z cytryną
Znajdujący się w listkach herbaty glin łączy się z sokiem z cytryny. W ten sposób tworzy się cytrynian glinu, który odkłada się w mózgu i może prowadzić m.in., do choroby Alzheimera.

2. Herbata z ciastem drożdżowym
Zawarte w herbacie garbniki ograniczają wchłanianie witaminy B1, która znajduje się w cieście drożdżowym. Witamina B1 korzystnie wpływa na układ nerwowy.

3. Pomidor z ogórkiem
Zielony ogórek zawiera enzym, który utlenia zawartą w pomidorze witaminę C (wzmacnia odporność). To samo dzieje się w połączeniu ogórka z: papryką, cebulą, cykorią, natką pietruszki czy sałatą.

4. Pomidor z twarogiem
Pomidor zawiera silne działające kwasy. Kiedy połączymy go z białym serem, to zawarty w nim wapń wejdzie w reakcje z tymi kwasami i wytworzą się nierozpuszczalne kryształki. Odkładają się one w stawach, blokują je a także przysparzają bólu podczas poruszania się.

5. Kawa i herbata z nabiałem
Zawarty w kawie i herbacie kwas szczawiowy łączy się z wapniem znajdującym się w twarożku, jogurcie i serze żółtym. W ten sposób tworzą się szczawiany, które odkładają się w postaci kamieni w drogach moczowych. Natomiast wapń nie może być wykorzystany przez organizm, gdyż zostaje związany.

6. Warzywa kapustne z rybami
Ryby morskie jak i owoce morze są źródłem jodu. Nie należy łączyć ich z warzywami kapustnymi (m.in. kalafior, brokuł, kapusta, brukselka), ponieważ wiążą jod i uniemożliwiają jego wchłanianie.

7. Olej z rybami
Korzystne działanie kwasów omega-3 mogą zaburzyć kwasy omega-6, których najwięcej znajduje się w oleju słonecznikowym i kukurydzianym. Kwasy omega-6: wzmacniają układ nerwowy, odżywiają skórę, włosy i paznokcie. Jednak podczas smażenia mogą zredukować działanie omega-3.

8. Mięso z czerwonym winem
Zawarte w winie garbniki uniemożliwiają dobre wchłonięcie żelaza, które znajduje się w mięsie (szczególnie w wieprzowinie, wołowinie, dziczyźnie czy wątróbce).
Garbniki te znajdują się także w kawie i herbacie i dlatego nie warto nimi popijać jedzenia w ogóle. No i co Wy na to? Wiedziałyście o tych brokułach z rybą??

Źródło:

 

Zdrowotne zalety siemienia lnianego !

Nasiona Lnu zwyczajnego popularnie tak zwane siemieniem lnianym są nie docenianym produktem żywnościowym,który ma bogatą wartość odżwywczą jak zarówno także właściwości lecznicze.

Działają one przede wszystkim osłonowo i regenerująco na naszą błonę przewodu pokarmowego i dla tego od wielu pokoleń stosowane są w stanach zapalnych przewodu pokarmowego,w chorobie wrzodowej żołądka jak i też dwunastnicy.

Obecnie istnieje szereg znakomitych leków,które likwidują wymienione choroby. Niemniej jednak,siemię lniane jako czynnik wspomagającuy terapię ciągle stosowaną.

Ciekawy i niezwykły jest skład nasion lnu zwyczajnego. Należą  do produktów roślinnych, a zawierają bardzo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3. Zawartość tych kwasów w nasionach lnu jest bardzo podobna do ich zawartości w rybach.. W skład nasion lnu wchodzi tłuszcz roślinny w ilości od  38 do 44% z czego 57-60% stanowią  wielonienasycone kwasy  tłuszczowe omega 3, a 14-15% kwasy tłuszczowe omega 6-. Ponadto nasiona lnu  zawierają błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny ,Witaminę E,cynk,lecytynę,flawonoidy i fitoestrogeny.

Wymienione składniki powodują,że siemię lniane nie tylko odżywia ale również leczy. Obniża poziom cholesterolu we krwii,uposledza wchłanianie glukozy do przewodie pokarmowym. Ma on właściwości  przeciwmiażdżycowe,przeciwnowotworowe,przeciwzapalnie. Ponadto wykazano,że poprawia niski nastrój. Produkt polecany jest dla osób którzy przede wszystkim nie lubią jeść ryb.

Gen, który mógł napędzać ewolucję ludzkiego mózgu

Zidentyfikowano gen, który mógł stymulować ewolucję ludzkiego mózgu, a przez to - po części odpowiada za naszą oryginalność w świecie zwierząt. Jednym z najszybciej ewoluujących fragmentów DNA w genomie człowieka jest gen tak zwanie związany z rozwojem mózgu u naszych przodków - stwierdził międzynarodowy zespół naukowców kierowany przez Davida Hausslera z Uniwersytetu Kalifornii w Santa Cruz.

Odkryto  go dzięki porównaniom genetycznym ludzi, szympansów i innych zwierząt. Komputerowe porównanie genomów tych organizmów pozwoliło wskazać fragmenty ludzkiego genomu, które przeszły przyspieszone zmiany ewolucyjne. W jednym z takich regionów stwierdzono obecność genu HAR1F. Ekspresja tego genu następuje w komórkach nerwowych zwanych neuronami Cajal-Retzius. Gen ten jest aktywny w okresie od siódmego do 19 tygodnia ciąży. To czas krytyczny dla rozwoju kory mózgowej, kierującej złożoną działalnością organizmów, zwłaszcza ich zachowaniem wyuczonym.

Wykup reklamę!

Kora jest nieodzowna dla specyficznie ludzkich funkcji, np. mowy, myślenia abstrakcyjnego, czytania, pisania, planowania działań oraz zjawiska świadomości. Analizy porównawcze różnych gatunków dowodzą, że gen HAR1F jest zasadniczo taki sam uwszystkich ssaków - oprócz ludzi. Np. sekwencja – cegiełek - budujących ten gen różni się tylko w dwóch miejscach u kurczaka i szympansa. Oznacza to, że budowa tego odcinka nie zmieniła się u nich przez setki milionów lat.

Czym jest Halloween?

Halloween, Hallowe’en – zwyczaj związany z przebieraniem i odnoszący się do święta zmarłych, obchodzony w róznych krajach nocą 31 października, czyli przed dniem Wszystkich Świętych. Odniesienia do Halloween są bardzo często widoczne w kulturze popularnej, głównie amerykańskiej.

Halloween najhuczniej jest świętowany w Stanach Zjednoczonych, Kanadzie, Irlandii i Wielkiej Brytanii. Mimo że dzień nie jest świętem urzędowym, cieszy się po święcie Bożego Narodzenia największą popularnością.

W Polsce Halloween pojawiło się w latach 90.

Historia:

Dokładna geneza Halloween nie jest znana. Może nią być rzymskie święto na cześć bóstwa owoców i nasion.Według innej teorii Halloween wywodzi się z celtyckiego obrządku Samhain.Druidzi (kapłani celtyccy) wierzyli, iż w dzień Samhain zacierała się granica między zaświatami a światem ludzi żyjących, zaś duchom, zarówno złym, jak i dobrym, łatwiej było się przedostać do świata żywych. Duchy przodków czczono i zapraszano do domów, złe duchy zaś odstraszano.Irlandzcy imigranci sprowadzili tradycję do Ameryki Północnej w latach 40 XIX wieku.

31 października 1920 roku w mieście Anoka w stanie Minnesota odbyła się pierwsza  w  Stanach Zjednoczonych parada z okazji Halloween. Uczestnikami parady byli między innymi mieszkańcy, przebrani w kolorowe stroje popularnych postaci. W kolejnych latach pochód organizowano corocznie  31 października. W roku 1937 Anokę ogłoszono światową stolicą Halloween.

Nazwa Halloween jest najprawdopodobniej skróconym All Hallows' E’en, czyli wcześniejszym „All Hallows' Eve” – wigilia Wszystkich Świętych.

Zdrowotne właściwości cynamonu..

Cynamon (Cinnamomum verum) jest drzewem przynależącym do rodziny Lauraceae, które występuje w Indiach, Sri Lance, Indonezji, Brazylii, Wietnamie i Egipcie. Przyprawa powstaje w wyniku przez wysuszenie kory drzewa. Charakterystyczny smak i aromat cynamonu powoduje, że często nam towarzyszy w naszej kuchni.

Mimo, że istnieją cztery główne odmiany cynamonu, to dwie na nich: Cejloński i Cassia są bardzo popularne. Najdroższym i najbardziej cenionym jest cynamon Cejloński, charakteryzujący się słodkim smakiem. Laski tej odmiany są bardziej miękkie i łatwo można je zmielić. Cynamon cejloński jest sprzedawany w sklepach specjalistycznych. Cassia natomiast jest zdecydowanie bardziej twardy i ciemniejszy, zazwyczaj właśnie ta odmiana króluje w naszych sklepach.

Znany nie od dziś
Cynamon to jedna z najstarszych przypraw. Istnieje o nim wzmianka już w pierwszych księgach Starego Testamentu. Był on stosowany do celów leczniczych od najdawniejszych czasów. W tradycyjnej medycynie chińskiej używano go w celu zwalczania przeziębień, wzdęć, nudności, biegunki i bolesności miesiączek. Popularność zdobył również działaniem dodającym energii, witalności. Dodatkowo stosowany był na poprawę krążenia i rozgrzania organizmu.

Dlaczego warto wprowadzić cynamon do swojej kuchni?

1. Cynamon jest doskonałym źródłem manganu, błonnika, żelaza i wapnia.

2. Badania wykazały, że zaledwie 1/2 łyżeczki cynamonu dziennie mogą obniżać poziom złego cholesterolu LDL.

3. Niektóre badania sugerują, że cynamon może mieć wpływ na regulację poziomu cukru we krwi, co ma szczególne znaczenie dla osób chorych na cukrzyce. Jedno z pierwszych badań na ten temat zostało udokumentowane w 2003 r. w dzienniku medycznym zwanym Diabetes Care. Sześćdziesiąt osób z cukrzycą typu 2 otrzymywało 1, 3 lub 6 gramów cynamonu na dobę w formie tabletek, co odpowiada około jednej czwartej łyżeczki do 1 łyżeczka cynamonu.

4. Cynamon wykazuje niesamowite zdolności wspomagające leczenie infekcji drożdży.

5.W badaniu opublikowanym przez naukowców z US Department of Agriculture w stanie Maryland, dowiedziono, że cynamon może zmniejszyć rozprzestrzenianie się komórek nowotworowych.

6. Dowiedziono, iż pół łyżeczki cynamonu w połączeniu z jedną łyżką miodu codziennie rano przed śniadaniem przynosi ulgę w bólach stawów już po jednym tygodniu kuracji.

7. Badania wykazały, że aromat cynamonu poprawia funkcje poznawcze i pamięć.

8. Naukowcy z Kansas State University stwierdzili, że cynamon zwalcza bakterie E.coli. Wstępne badania laboratoryjne oraz badania na zwierzętach wykazały, że cynamon może mieć właściwości antybakteryjne i przeciwgrzybicze. Dodawany do żywności, hamuje rozwój bakterii i psucie się żywności, co czyni go naturalnym konserwantem.

9. Olejek i kora cynamonu to prawdziwi siłacze w walce ze zmianami trądzikowymi. Likwidują ropne wypryski, rozjaśniają cerę, zapobiegają plamom trądzikowym, łagodzą przebarwienia.

10. Nadaje niepowtarzalny smak potrawom.

Człowiek z lodu

Znaleziony w lodzie

 W 1991 roku w Alpach znaleziono zamarznięte zwłoki. Najpierw sądzono, że to ciało jakiegoś alpinisty. Później jednak okazało się, że ma ono ponad 5000 lat! Naukowcy nie chcieli dopuścić, by zwłoki rozmarzły, bo wtedy uległyby zniszczeniu. Badając szczątki człowieka z lodowca, dokonano wielu odkryć. Prawdopodobnie był pasterzem lub myśliwym próbującym przekroczyć Alpy. Kiedy rozpętała się śnieżyca, skulił się pod nasypem, u stóp lodowca. Zasnął i zamarzł na śmierć. Zasypał go śnieg, który potem zamienił się w lód.

Dzięki temu zwłoki zachowały się jak w zamrażarce.

Tak według ekspertów wyglądał człowiek znaleziony w lodzie, kiedy ruszał na wyprawę przez Alpy. Miał łuk i strzały oraz siekierkę, którą rąbał drzewo.

Nosił futro z pozszywanych skrawków owczej skóry.

Człowiek gór

Człowiek znaleziony w lodzie miał około 1,5 m wysokości i kręcone brązowe włosy. Ubrany był w skórzany kaftan, spodnie i futrzana czapkę. Żeby było mu ciepło, wypchał skórzane buty suchą trawa. Uplótł też z niej pelerynę. Na plecach dźwigał skórzany worek. Prawdopodobnie założył wszystkie ubrania, jakie miał. W porównaniu ze strojem współczesnych malo listów jego odzież nie była ciepła. 

Strzały i topór

Lodowy człowiek nosił strzały w kołczanie z sarniej skóry. Dwie były gotowe do użycia. Miały lotki z piór i kamienne ostrza. Mężczyzna nosił też ze sobą nóż i siekierkę. Jej ostrze wykonał z miedzi. Zachowało się na niej, podobnie jak na nożu, trochę sierści kozic i jeleni, stąd wiadomo, na jakie zwierzęta polował. Na siekierze przyschła też odrobina owsianki! Pewnie przegryzł małe co nieco ~~ i. w drodze.

Czy warto pić soki?

Otóż:

Pijąc soki możemy poprawić swój sposób odżywiania. Jakie soki wybierać i ile pić w ciągu dnia? Które soki są najzdrowsze?

Dzięki piciu soków możemy znacznie poprawić dotychczasowy sposób odżywiania. Wysoko wartościowe owocowo – warzywne soki to napoje, które nie zawierają tłuszczów ani białka, zawierają natomiast łatwo przyswajalne węglowodany. Łatwo są wchłaniane do krwi i nie obciążają przewodu pokarmowego ani przemiany materii. Pomocne są w regeneracji organizmu. Najlepsze soki uzyskuje się za pomocą elektrycznej sokowirówki. Świeżo uzyskane porcje soku należy wypijać bezpośrednio. Pozostałości soku można bardzo krótko przechowywać zamknięte w lodówce.

Soki dostarczają substancji witalnych (vita – życie), takich jak witaminy i składniki mineralne. U osób otyłych, które stosowały wcześniej diety złożone z produktów wysoko oczyszczonych, może dojść do niedoborów składników pokarmowych, w wyniku czego pojawiają się: zmniejszona odporność na infekcje, osłabienie fizyczne, napięcie, zmęczenie, nerwowość i złe samopoczucie lub też rozwijają się problemy dotyczące skóry, włosów i paznokci. Wszystkie te niedobory wyrównują się, dzięki piciu soków.

Aby uzyskać możliwie najszerszy zakres działania należy zestawiać w ciągu dnia różne soki o rozmaitych składnikach witalnych. W owocach, warzywach i roślinach leczniczych obecny jest potas. Ten składnik mineralny, ma przeciwstawne działanie do sodu, obecnego m. in. w soli kuchennej. Podczas, gdy sód wiąże wodę w organizmie, potas pomaga w jej wydalaniu. Pozwala to na oczyszczenie organizmu. Soki normalizują równowagę kwasowo–zasadową w organizmie. Nieznaczna przewaga zasad ma działanie korzystne (soki mają działanie zasadotwórcze). Soki warzywne bez dodatku soli są szczególnie zalecane do picia w czasie głodówki. Zawierają mniej kwasów od owoców i są lepiej tolerowane przez żołądek. Duża zawartość potasu wzmaga odwodnienie i tym samym oczyszczenie przestrzeni międzytkankowych. Pobudzają trawienie i dostarczają bardzo mało kalorii (około 12–50 kcal/100ml).

Sok pomidorowy pomoże znormalizować trawienie, a sok z kiszonej kapusty pobudzi funkcje przewodu pokarmowego i wzmocni naturalną florę bakteryjną. Dodanie cebuli jako składnika soku wzmocni serce, oczyści drogi oddechowe i obniży ciśnienie krwi. Szpinak i buraki mają z kolei działanie krwiotwórcze. Brokuły mają działanie przeciwmiażdżycowe. Ogórki likwidują obrzęki i rozjaśniają skórę. Soki warzywne z kwasem mlekowym mają działanie wzmacniające odporność. Zawarty w nich kwas L (+) – mlekowy pomaga w wydalaniu szkodliwych produktów przemiany materii, pobudza perystaltykę jelitową i stymuluje rozwój prawidłowej flory bakteryjnej. Poprawia również smak soków.

Soki owocowe i warzywne mają wiele korzystnych właściwości. Mogą być bardzo dobrą bronią w walce z wolnymi rodnikami, odgrywającymi znaczącą rolę w rozwoju wielu chorób, często nowotworów. Skuteczny może być sok z marchwi, zawierający wiele antyoksydantów niszczących wolne rodniki: witaminę C, E i karoten (prowitaminę witaminy A). Dzięki umiejętnemu łączeniu składników soku możemy uzyskać korzystne działanie zdrowotne. Picie samodzielnie przygotowanych soków dobroczynnie wpływa na odnowę i siły witalne całego organizmu.

Soki na bazie owoców również mają nie tylko wyśmienity smak, ale również dobre walory zdrowotne. Acerola, pomarańcze, dzika róża i winogrona ogólnie wzmacniają odporność. Śliwki pobudzą perystaltykę jelit, brzoskwinie pomogą w odtruwaniu organizmu, a ananasy wzmocnią ostrość widzenia. Popularny u nas sok z jabłek reguluje pracę przewodu pokarmowego i ma działanie odkwaszające, podobnie jak jeżyny, które oczyszczają krew i wzmacniają układ nerwowy. Sok z malin obniży gorączkę, a sok z wiśni korzystnie wpłynie na układ krwiotwórczy. Dla osób z wysokim ciśnieniem polecany jest z kolei sok z gruszki.

Oczywiście, jak z każdym rodzajem żywności, nie możemy przesadzać z piciem soków. Unikajmy szczególnie gotowych dosładzanych cukrem! Należy uważać na picie zbyt dużej ilości soków owocowych, ze względu na zawartość fruktozy w ich składzie. Najbardziej optymalna ilość zjadanych owoców w ciągu dnia to dwie porcje, dlatego jeśli zjemy np. jeden owoc i wypijemy jedną szklankę soku owocowego, to zupełnie wystarczająca dawka witamin i minerałów, z tego rodzaju żywności. Z kolei soki warzywne można pić praktycznie bez ograniczeń, jeśli tylko nie odczuwamy żadnych dolegliwości ze strony układu pokarmowego.

Świat lodu

 JAK ZIMNO! NIC DZIWNEGO, ZE JASKINIOWCY UBIERALI GRUBE FUTRA, ŻEBY SIĘ OGRZAĆ - ŻYLI PRZECIEŻ W EPOCE LODOWCOWEJ.

Ale mróz!

Ok. 80 000 lat temu Ziemia zaczęła się ochładzać - to był początek epoki lodowcowej. Największe ochłodzenie nastąpiło ok. 18 000 lat temu. Trzecią część lądów pokryły lodowce grubości 2,5 km! Wielkie góry lodowe pływały po morzach w tych miejscach, gdzie dziś są słoneczne plaże. Zwierzęta miały grube futra chroniące je przed zimnem. Niektóre z nich wyginęły.

Zwierzęta z epoki lodowcowej były większe i bardziej kudłate od swoich współczesnych krewnych! Żyły wtedy olbrzymie nosorożce, leniwce, żubry, jelenie i niedźwiedzie. Ludzie nie byli tak wytrzymali jak zwierzęta. Człowiek z epoki lodowcowej wędrował na południe i żył na obrzeżu lodowca. Ale i tam było

zimno.
Około 20 000 lat temu Londyn,  Paryż, Nowy Jork i Warszawę pokrywał śnieg przez cały rok. Nawet rzeki skuwał lód. Poziom morza był ^iższy, dlatego ludzie i zwierzęta ^gli przechodzić w miejscach, ie teraz jest głęboka woda.

 Zamrażarka

Kiedy jakieś zwierzę padało, przykrywał je śnieg i lód. Lód działał jak ogromna zamrażarka utrzymywał mięso S w świeżości! W 1977 roku na Syberii zostało odkopane zamarznięte ciało mamuciątka. Ono [ zamarzło ponad 40 000 lat temu, ale nadal było pokryte grubą warstwą futra!

Odwilż

Lodowiec zaczął topnieć ok. 15 000 lat temu. Wtedy wiele zwierząt, jak np. mamuty, wymarło. Niektóre, np. renifery, przeniosły się na północ. Inne zwierzęta zostały, by paść się na łąkach wyrosłych w cieplejszych miejscach. Ludzie też woleli łagodniejszy klimat.

Mężczyzna znalazł na plaży list w butelce sprzed 107 lat

Steve Thurber znalazł ostatnio na plaży w Zatoce Schoonera w obszarze Tofino w Kanadzie najstarszy list w butelce. Ponieważ wrzucono go do wody 29 września 1906 r., oznacza to, że liczy sobie prawie 107 lat i deklasuje rekord szkockiego szypra Andrew Leapera, który w ubiegłym roku odkrył w swojej sieci naczynie pływające w Morzu Północnym przez 97 lat i 309 dni.

Widać było, że nadal zamknięta butelka z zielonego szkła swoje przeszła - była poniszczona, a kapsel zardzewiał. Thurber wywołał ogromną burzę, stwierdzając, że nie zamierza jej otwierać. W ten oto sposób upublicznione mogły zostać tylko niektóre wiadomości umieszczone na kopercie.

Wiadomo, że autorem listu był nie jaki Earl Willard, który często podróżował parowcem z San Francisco do Bellingham. Butelka trafiła do wody po niecałych 76 godzinach rejsu. Przez szkło można było ujrzeć również adres Willarda i datę nadania wiadomości.