Nasiona Lnu zwyczajnego popularnie tak zwane siemieniem lnianym są nie docenianym produktem żywnościowym,który ma bogatą wartość odżwywczą jak zarówno także właściwości lecznicze.
Działają one przede wszystkim osłonowo i regenerująco na naszą błonę przewodu pokarmowego i dla tego od wielu pokoleń stosowane są w stanach zapalnych przewodu pokarmowego,w chorobie wrzodowej żołądka jak i też dwunastnicy.
Obecnie istnieje szereg znakomitych leków,które likwidują wymienione choroby. Niemniej jednak,siemię lniane jako czynnik wspomagającuy terapię ciągle stosowaną.
Ciekawy i niezwykły jest skład nasion lnu zwyczajnego. Należą do produktów roślinnych, a zawierają bardzo wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny omega-3. Zawartość tych kwasów w nasionach lnu jest bardzo podobna do ich zawartości w rybach.. W skład nasion lnu wchodzi tłuszcz roślinny w ilości od 38 do 44% z czego 57-60% stanowią wielonienasycone kwasy tłuszczowe omega 3, a 14-15% kwasy tłuszczowe omega 6-. Ponadto nasiona lnu zawierają błonnik rozpuszczalny i nierozpuszczalny ,Witaminę E,cynk,lecytynę,flawonoidy i fitoestrogeny.
Wymienione składniki powodują,że siemię lniane nie tylko odżywia ale również leczy. Obniża poziom cholesterolu we krwii,uposledza wchłanianie glukozy do przewodie pokarmowym. Ma on właściwości przeciwmiażdżycowe,przeciwnowotworowe,przeciwzapalnie. Ponadto wykazano,że poprawia niski nastrój. Produkt polecany jest dla osób którzy przede wszystkim nie lubią jeść ryb.
Odkryto go dzięki porównaniom genetycznym ludzi, szympansów i innych zwierząt. Komputerowe porównanie genomów tych organizmów pozwoliło wskazać fragmenty ludzkiego genomu, które przeszły przyspieszone zmiany ewolucyjne. W jednym z takich regionów stwierdzono obecność genu HAR1F. Ekspresja tego genu następuje w komórkach nerwowych zwanych neuronami Cajal-Retzius. Gen ten jest aktywny w okresie od siódmego do 19 tygodnia ciąży. To czas krytyczny dla rozwoju kory mózgowej, kierującej złożoną działalnością organizmów, zwłaszcza ich zachowaniem wyuczonym.
Kora jest nieodzowna dla specyficznie ludzkich funkcji, np. mowy, myślenia abstrakcyjnego, czytania, pisania, planowania działań oraz zjawiska świadomości. Analizy porównawcze różnych gatunków dowodzą, że gen HAR1F jest zasadniczo taki sam uwszystkich ssaków - oprócz ludzi. Np. sekwencja – cegiełek - budujących ten gen różni się tylko w dwóch miejscach u kurczaka i szympansa. Oznacza to, że budowa tego odcinka nie zmieniła się u nich przez setki milionów lat.