Skąd się bierze gęsia skórka?

Gdy jest nam zimno, malutkie włoski na naszym ciele stają dęba, a skóra pokrywa się wypustka­mi. Zwykle czujemy wtedy lekki dreszczyk. Nazywamy to gęsią skórką.

Jej sprawcami są niewielkie mięśnie przyczepione do dolnych końcówek włosów. Krew zaczyna szybciej krążyć, aby ogrzać ciało, mięsień kurczy się, a tkwiący skośnie w skórze włosek wypro­stowuje się. Gęsiej skórki możemy dostać nie tylko z zimna. Kiedy oglądamy straszny film albo jesteśmy czymś bardzo podekscytowani, włoski także stają na baczność na skutek skurczu mięś­ni. Ale wtedy za szybsze krążenie krwi odpowiedzialny jest hormon - adrenalina, wydzielający się w sytuacji zagrożenia. Skóra pokrywa całe nasze ciało i jest niezwykle ważna. Można porównać ją do strażnika. Za­trzymuje wewnątrz niezbędną do życia wodę, zapobiega wychłodzeniu oraz chroni organizm przed wnikaniem do niego szkodliwych substancji z zewnątrz. Najcieńszą skórę, o grubości tylko 1 milimetra, mamy na powiekach, a najgrubsza, licząca 5 milimetrów i więcej, pokrywa pode­szwy stóp. W skórze rozmieszczone są kanaliki, zwane gruczołami potowymi. Kiedy jest nam gorąco, gruczoły wydzielają pot, aby ochłodzić skórę.

Za kolor skóry odpowiada zawarty w niej barwnik - melanina. Im więcej jej posiadamy, tym ciemniejsza jest nasza skóra. A im ciemniejsza, tym odporniejsza na słońce, gdyż melanina chro­ni przed szkodliwym działaniem promieni słonecznych. Dlatego skóra ludzi żyjących w okolicach równika, gdzie jest najwięcej słońca, ma kolor ciemnobrązowy. Melanina nie zawsze rozkłada się równomiernie w skórze. Piegi i pieprzyki, zwane też znakami piękności, to nic innego jak skupiska melaniny.